Pierwsze koty za płoty, czyli wszystkiego mi mało....

Mało, no mało...

Za mało godzin ma doba, za mało wiem, za mało widziałam, 

za mało umiem i za mało mam zainteresowań...

O ironio !

Im mniej mam czasu na wszystko co lubię, tym więcej nowych rzeczy wyszukuję.

 No i po co ?

Nie wiem, ale.... tak już mam ;)

Jakiś czas temu kupiłam papier, akwarele i pędzelki 

- dałam je swojemu dziadkowi z nadzieją, że coś dla mnie namaluje..

Niestety - wzrok już nie ten i ... ku mojemu ogromnemu rozczarowaniu 

- grzecznie odmówił.

No cóż... rozumiem, ale jakos przeboleć nie mogłam tego, zwłaszcza, 

że zawsze niezmiernie podobały mi się prace wykonane akwarelami.

Nie posiadam żadnego wykształcenia, doświadczenia, ani zdolności, słowem - nic...

A jednak porwałam się z motyką na słońce.

Otworzyłam farbki i powstał taki, mały, skromy, maluneczek.

Mój pierwszy - dla mamy, bo ona wyjątkowo lubi szafirki :)

Gdzie mi tam do pięknych obrazów, których dziesiątki obejrzałam w internecie,

skoro ja nawet szkicu zrobić nie potrafię i malowałam ot tak... 

z głowy, z ręki, z pędzla, po prostu z serca :)

 

Nieosiągalne, niedoścignione, piękne....

Może kiedyś....

Może będę miała więcej czasu i możliwość wybrania się na jakiś kurs 

- choćby podstawowy ?

Kolejne marzenie do kolekcji :)

Miłego dnia !